Het was een warme en zonnige dag. Lucius Tarquinius en Mark Atilius zaten op een boomstronk te genieten van de zon.
“ Kijk, Lucius” Riep de bestuurder van de karavaan opeens, “ Als dit een grensstad is dan zijn hier toch gallische en germaanse handelaren? Ik wou graag wat souvenirs mee naar huis nemen en ik denk dat we hier goed zullen slagen”.
“Daar heb je gelijk in” zei de architect, “Zie je het stadhuis daar? Als je in die richting loopt kom je op de marktplaats waar alleen gallische en germaanse handelaren ruilen, maar onthoud dat de lokale mensen het niet zo hebben op ons Romeinen. De germanen zijn eerlijke mensen en zullen nooit liegen. Galliërs zijn net andersom, ze zullen nooit de waarheid vertellen. Ga maar alleen want ik moet mijn werkers nu instructies geven”
Mark Atilius ging naar de marktplaats, die hij heel makkelijk kon vinden. Eerst bezocht hij een smid waar hij een stel ijzeren messen bekeek, hierna ging hij na de pottenbakker die veel decoratie had gemaakt van klei. Hierna bezocht hij de timmerman die heel veel mooie houten figuren maakte, toen hij bij de bakker arriveerde kwam hij erachter dat hij zijn zak met geld nog bij een van de eerder bezochte winkels had laten liggen. Atilius haastte zich terug en zag alle drie de handelaren met elkaar praten.
“Excuseer mij, oh eervolle handelaren, ik heb mijn geld laten liggen in een van jullie winkels.
“ De pottenbakker is een galliër, maar je hebt je geld laten liggen in de winkel van de timmerman zei de smid tegen hem.
“Oja, de smid en de timmerman komen beide van dezelfde stam, zei de pottenbakker.
“De pottenbakker verteld de waarheid”Zei de timmerman “Maar je hebt je geld in zijn winkel laten liggen”.
Mark Atilius dacht even na, “wat had Lucius nou gezegd? Germanen liegen nooit en galliërs liegen altijd?”
“Hoe weet ik nu wie een germaan is en wie gallier is ?” Vroeg Mark aan zichzelf.
Opdracht:
Help Mark Atilius uit te zoeken wie zijn geld heeft en uit welke stammen de handelaren komen.
“ Kijk, Lucius” Riep de bestuurder van de karavaan opeens, “ Als dit een grensstad is dan zijn hier toch gallische en germaanse handelaren? Ik wou graag wat souvenirs mee naar huis nemen en ik denk dat we hier goed zullen slagen”.
“Daar heb je gelijk in” zei de architect, “Zie je het stadhuis daar? Als je in die richting loopt kom je op de marktplaats waar alleen gallische en germaanse handelaren ruilen, maar onthoud dat de lokale mensen het niet zo hebben op ons Romeinen. De germanen zijn eerlijke mensen en zullen nooit liegen. Galliërs zijn net andersom, ze zullen nooit de waarheid vertellen. Ga maar alleen want ik moet mijn werkers nu instructies geven”
Mark Atilius ging naar de marktplaats, die hij heel makkelijk kon vinden. Eerst bezocht hij een smid waar hij een stel ijzeren messen bekeek, hierna ging hij na de pottenbakker die veel decoratie had gemaakt van klei. Hierna bezocht hij de timmerman die heel veel mooie houten figuren maakte, toen hij bij de bakker arriveerde kwam hij erachter dat hij zijn zak met geld nog bij een van de eerder bezochte winkels had laten liggen. Atilius haastte zich terug en zag alle drie de handelaren met elkaar praten.
“Excuseer mij, oh eervolle handelaren, ik heb mijn geld laten liggen in een van jullie winkels.
“ De pottenbakker is een galliër, maar je hebt je geld laten liggen in de winkel van de timmerman zei de smid tegen hem.
“Oja, de smid en de timmerman komen beide van dezelfde stam, zei de pottenbakker.
“De pottenbakker verteld de waarheid”Zei de timmerman “Maar je hebt je geld in zijn winkel laten liggen”.
Mark Atilius dacht even na, “wat had Lucius nou gezegd? Germanen liegen nooit en galliërs liegen altijd?”
“Hoe weet ik nu wie een germaan is en wie gallier is ?” Vroeg Mark aan zichzelf.
Opdracht:
Help Mark Atilius uit te zoeken wie zijn geld heeft en uit welke stammen de handelaren komen.
DAG 5- eervolle handelaren
شارك عبر الماسنجر
