Door Kyra & Imra
A Pirate's Life For Me!Het was prachtig weer vandaag. Jack keek omhoog en zag dat de opbollende zeilen gevuld waren met wind. De Black Pearl scheerde met een geweldig vaart over de golven. Met deze snelheid zou het niet lang meer duren voor ze haar bestemming zou hebben bereikt. Als dit weer aanhield zou ze over een paar dagen arriveren. Jack keek naar het kompas in zijn hand en zag dat zijn schip iets van koers was geraakt. Met een behendige hand aan het roer stelde hij de koers bij, waarna hij weer recht op zijn doel afging. Aan de horizon was nog niets te zien, slechts een strakblauwe lucht en zee die elkaar ontmoetten in een rechte lijn. Dit was leven, dit was vrijheid. Midden op zee voelde hij zich altijd het best, hier was de vrijheid bijna tastbaar.
Het metaal voelde koud aan op zijn polsen. Er ging een rilling over zijn rug en zijn adem veroorzaakte wolkjes in de lucht. Hij zag geen hand voor ogen, maar hij kon de tralies en stenen muren om hem heen gewoon voelen. Het benauwde hem, maar hij kon er op het moment weinig aan veranderen. Hij had al geprobeerd zijn handen uit de boeien te wringen, maar dat lukte niet. Er zat niets anders op dan te wachten, wachten tot ze hem uit deze koude hel zouden bevrijden. Hij had het nog niet lang gedacht of hij zag een flauw lichtschijnsel aan het eind van de gang verschijnen. Even later piepte het roestige slot toen de sleutel werd omgedraaid en hij door zes soldaten uit zijn kerker werd getrokken. Met die open deur voelde het al een stuk beter, een stuk minder opgesloten. Hij werd vooruit geduwd, de gang in en trappen op. Aan het einde van de trappen bevond zich een zwaar beslagen houten deur. Hier reageerde het slot wat beter op de sleutel, zonder gepiep klikte het slot open.
De deur werd geopend en Jack werd verblind door het felle licht. Het was al dagen geleden dat hij voor het laatst daglicht had gezien en het was nogal een verschil met het fakkellicht van binnen. Toen zijn ogen aan het licht gewend raakten zag hij in één oogopslag waar hij naartoe werd geleid. Op het plein dat zich voor hem uitstrekte stond in het midden een grote galg, met er omheen een grote massa mensen. Het touw hing er, niet bepaald uitnodigend, te zwaaien in de wind. Een soldaat gaf hem een duw in zijn rug, hij werd tussen de mensen door naar de galg toe geleid. Eenmaal daar aangekomen werd het touw snel om zijn nek gelegd, waarna een man met een pruik, ongetwijfeld een of andere gouverneur, al zijn wandaden begon voor te lezen. Het was het bekende verhaal dat hij al tientallen keren had moeten aanhoren, hij begon er inmiddels bijna gewend aan te raken. Uiteindelijk was de man klaar met lezen, hij rolde zijn papier netjes weer op en gaf een knikje naar iemand achter Jack, het was zover.
ZEIL, ZEIL AAN DE HORIZON!
Jack schrok op uit zijn gedachten en zijn blik had het stipje aan de horizon al snel gevonden, het was tijd om gebruik te maken van zijn vrijheid.
Quote:
Basis info:
Claimen: Aan
Netwerken: Aan
Hints: Uit
Afscheidsbrief: Uit
Klaagmuur: Aan
BM-opvolging: Oude BM kiest
BM-keuze: BM kiest bij gelijkstand
Eindtijd stemmen: 21:00
Besloten spel WvW #166 - A Pirate's Life For Me!
شارك عبر الماسنجر
